Misschien wel eens van gehoord, of van 'haptonoom' of 'haptonomie', of wellicht zelf gedaan of ondergaan; feit is dat haptotherapie in Nederland een steeds breder publiek bereikt maar nog zo jong is dat het nog geen gemeengoed is voor iedereen.
Over de begrippen die ik hierboven noem is in de loop der jaren al wel veel geschreven, dus voor een algemene beschrijving ervan verwijs ik naar wat de beroepsvereniging, de Vereniging van Haptotherapeuten (VVH) op de website heeft staan.
Als haptotherapeuten besteden we (ik spreek ook namens mijn levenspartner en collega haptotherapeut Carolien van Dijk) veel aandacht aan luisteren. Dat is luisteren naar wat de cliënt te vertellen heeft, naar diens woorden, maar vooral ook naar wat er achter de woorden is. En dat heeft alles met voelen te maken. Wat zegt die man of vrouw zonder woorden? Kan ik herkennen hoe hij of zij zich voelt? En mogen die gevoelens dan ook bestaan? Want pas als we als mens onze eigen gevoelens, verlangens, behoeften en wensen toestaan erkennen we wie we zijn. Dat is nog niet altijd zo makkelijk, mezelf te accepteren zoals ik ben, toch? Dat is vaak kwetsbaar, en niemand wil graag gekwetst worden.
Voor de cliënt is het de kunst om zelf te leren luisteren naar wat hij/zij van binnen voelt, wat kwetsbaar maakt en dergelijke. Misschien is dat nog wel het moeilijkste.
Dus niet de woorden (het verbale) of het praten is het belangrijkste maar het (luisteren naar) het non-verbale is waar het in de haptotherapie om gaat. Maar hoe gaat dat dan in zijn werk?
Heel praktisch: in de praktijkkamer staat een behandelbank, en cliënten worden uitgenodigd om daarop plaats te nemen. Dat kan bijvoorbeeld zijn zitten, of liggen. Het begint vaak met de vraag: "hoe voelt het om hier te zitten/liggen"? en "klopt je keuze met wat je voelt"? Want vaak kiezen we niet voor onszelf, voor wat we zelf willen, maar wat we denken dat de ander wil (de therapeut in dit geval). En dan ben je al niet meer aan het luisteren naar jezelf.
Dit bovenste voorbeeld klinkt heel eenvoudig, maar ik zeg vaak: "voelen is niet ingewikkeld, kleine kinderen doen het als vanzelf, maar volwassenen hebben verstand en dat maakt het vaak zo ingewikkeld".
Of, zoals een cliënt het heeft verwoord: "Door mij op een andere manier naar dingen te laten kijken,en vanuit mijn vertrouwen (door te voelen) te leren handelen, werd ik steeds bewuster wie ik ben, waar ik sta en wat ik wil". Ga voor meer reacties van cliënten naar onze website.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor uw reactie, ik zal het met aandacht lezen!